Σιβηρία: Από πνεύμονας της Γης, σε τσόπστικς και νεκροταφεία

Όταν η φύση θυσιάζεται στον βωμό του πολιτικού κυνισμού και της εμπορικής εξάρτησης

Οι πρόσφατες αποφάσεις των ρωσικών αρχών προκαλούν σοκ σε περιβαλλοντολόγους, πολίτες και διεθνείς οργανισμούς: με ένα νέο νομοσχέδιο, η Μόσχα άναψε το πράσινο φως για την καθαρή υλοτομία ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές γύρω από την θρυλική λίμνη Βαϊκάλη — τον μεγαλύτερο αποταμιευτή γλυκού νερού στον κόσμο.

Το πλήγμα, ωστόσο, δεν σταματά εκεί. Η ρωσική κυβέρνηση σχεδιάζει την αναταξινόμηση φυσικών καταφυγίων, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατασκευή δρόμων, την εγκατάσταση υποδομών κοινής ωφέλειας, ακόμη και τη δημιουργία νεκροταφείων σε δάση που κάποτε θεωρούνταν απαραβίαστα.

Ουσιαστικά, αυτό που κάποτε ήταν αρχαίο σιβηρικό δάσος, που φιλοξενούσε σπάνια είδη πανίδας και χλωρίδας, αντιμετωπίζεται πια ως πρώτη ύλη για εξαγωγές — κυρίως προς την Κίνα. Τα δέντρα κόβονται, μετατρέπονται σε chopsticks και φθηνά προϊόντα, ενώ το τοπίο αφήνεται πίσω κατεστραμμένο, ερημωμένο και νεκρό.

Η ειρωνεία είναι σπαρακτική: τη στιγμή που η Ρωσία στέλνει στρατιώτες σε μάχες που βαφτίζει “ειδικές επιχειρήσεις”, ανοίγει θέσεις για νέες “τελευταίες κατοικίες” μέσα στα πρώην καταφύγια της ζωής.

Η αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι οργισμένη. Οικολογικές ομάδες κάνουν λόγο για “περιβαλλοντικό έγκλημα” και αμετάκλητη καταστροφή ενός φυσικού θαύματος. Παράλληλα, η όλο και στενότερη οικονομική εξάρτηση της Ρωσίας από την Κίνα αναδεικνύεται ως ένας από τους κύριους παράγοντες πίσω από την απόφαση: με αντάλλαγμα επενδύσεις και εξαγωγές, η Μόσχα παραχωρεί στη σιωπή τα δάση της.

Η Λίμνη Βαϊκάλη, άλλοτε σύμβολο της ρωσικής φυσικής κληρονομιάς, κινδυνεύει πια να μετατραπεί σε σκουπιδότοπο συμφερόντων. Τα δάση της Σιβηρίας, πνεύμονες του πλανήτη, γίνονται φθηνό εμπόρευμα. Και η γη που φιλοξενούσε αρκούδες και τίγρεις, ετοιμάζεται να υποδεχθεί φέρετρα.

Σε έναν κυνικό απολογισμό, θα μπορούσε κανείς να πει: “Τσοπ στικς για την Κίνα — φέρετρα για τη Ρωσία.”